Klik op een deeltje voor de volledige inhoudsopgave
N.B. Aanvullingen en verbeteringen in: NP 78 (1994) en NP 81 (1998)
De eerste drie generaties van de hier beschreven Friese gereformeerde familie woonden en werkten vanaf het einde van de zestiende eeuw in en nabij Deersum. Het waren de kinderen in de vierde generatie die de familienaam Buma, van hun moeder, gingen voeren. Hiervan vestigde Fedde Wijbes Buma (IV, 1649-1722) zich als koopman in Sneek, waar hij in 1676 burger werd. Diens kleinzoon Mr. Gerlacus Buma (VI, 1732-1807) had een succesvolle carrière aan het Hof van Friesland in Leeuwarden, eindigend als eerste en presiderende raad. Zijn zoon Mr. Bernhardus Buma (VII, 1770-1838) werd een vooraanstaand bestuurder, waaronder als president-burgemeester van Leeuwarden en lid van de Provinciale en van de Gedeputeerde Staten van Friesland. Hiermee begon in de familie een sterke bestuurlijke traditie, op lokaal, provinciaal en nationaal niveau, die tot op de dag van vandaag wordt voortgezet.
Op gronden die de familie in eigendom heeft in Weidum, is in 1825/1826 een particuliere familiebegraafplaats aangelegd.
Wapen Buma, Hora Buma en Van Haersma Buma Gedeeld: I de Friese adelaar, rood getongd en genageld; II doorsneden: a in blauw een zilveren paard voor een boom van natuurlijke kleur, beiden staande op de deellijn; b in zilver drie groene klaverbladen. Helmteken: een zilveren zeisijzer, de punt omhoog. Dekkleden: blauw, gevoerd van zilver.
De Friese adelaar met in a een zespuntige ster en in b een merk kwam voor op de maatstok met zilverbeslag (coll. Fries Museum, Leeuwarden, Z1981-083) van de oudst bekende wapenvoerder, Wijbe Feddes (III, 1616-1676/1677). Diens zoon Fedde Wijbes Buma (IV, 1649-1722) voerde op dezelfde maatstok het hierboven omschreven wapen, dat vervolgens standaard-wapen van deze familie Buma werd, zij het met variaties hierop. Zo plaatste Louise Egbertina Buma (VII,2, 1795-1824) in 1819 op haar huwelijksannonce met Mr. Albert Willem Hoeth (1786-1819) het wapen zonder de Friese adelaar (ongedeeld) en met in a een schaap in plaats van een paard (familiepapieren Meurs, 1924 bezit van Jkvr. W. Feith, ’s-Gravenhage, aldus CBG coll. Muschart 9R).
De adelaar en het paard werden in de loop van de negentiende eeuw vaste onderdelen. Dit blijkt onder andere uit het wapenbord in de regentenkamer van het Poptagasthuis te Marssum. Daarop zijn de wapens afgebeeld van Mr. Coenraad Willem Antoni Buma (IXd, 1837-1888) en Mr. Wibo Bernhardus Buma (Xe, 1861-1945), respectievelijk in 1876 en 1888 regenten aldaar (De Navorscher 1925, p. 288). Incidenteel werd ter toepassing van de heraldische kleurregel de boom in a als van goud afgebeeld, maar dit is geen gebruik geworden (A.A. Vorsterman van Oijen, Stam- en Wapenboek van aanzienlijke Nederlandsche Familiën met genealogische en heraldische aantekeningen I (Groningen 1885), pl. 16).
Wapen Hopperus Buma. Gevierendeeld: I en IV het wapen Buma; II en III in groen een pelikaan, haar jongen voedend in het nest, alles goud (Hopperus). Twee helmen: 1e helm als bij Buma, 2e helm de pelikaan van het schild. Dekkleden: groen, gevoerd van goud. Wapenspreuk: Nil desperandum (Wanhoop nooit).
De voorloper van dit wapen werd in gebruik genomen door Bernhardus Hopperus Buma (IXa, 1826-1892), nadat hij bij KB (3 nov. 1867, nr. 14) zijn tweede voornaam mocht toevoegen aan zijn achternaam. Op zijn portret, omstreeks 1865 geschilderd door J.J.G. van Wicheren (particuliere coll.), is het wapen Hopperus met de pelikaan, afkomstig uit een voormoederlijke lijn, in de linkerschildhelft van het wapen Buma in kwartier a verwerkt (CBG, coll. Muschart 59D). Zijn zoon Wiardus Willem Hopperus Buma (Xa, 1865-1934) heeft de onderdelen Buma en Hopperus in een vierendeling gecombineerd en is dit wapen gaan voeren met wapenspreuk, blijkens een in zijn opdracht vervaardigd gebrandschilderd raam (in familiebezit).
Wapen Buma, Hora Buma en Van Haersma Buma Gedeeld: I de Friese adelaar, rood getongd en genageld; II doorsneden: a in blauw een zilveren paard voor een boom van natuurlijke kleur, beiden staande op de deellijn; b in zilver drie groene klaverbladen. Helmteken: een zilveren zeisijzer, de punt omhoog. Dekkleden: blauw, gevoerd van zilver.
De Friese adelaar met in a een zespuntige ster en in b een merk kwam voor op de maatstok met zilverbeslag (coll. Fries Museum, Leeuwarden, Z1981-083) van de oudst bekende wapenvoerder, Wijbe Feddes (III, 1616-1676/1677). Diens zoon Fedde Wijbes Buma (IV, 1649-1722) voerde op dezelfde maatstok het hierboven omschreven wapen, dat vervolgens standaard-wapen van deze familie Buma werd, zij het met variaties hierop. Zo plaatste Louise Egbertina Buma (VII,2, 1795-1824) in 1819 op haar huwelijksannonce met Mr. Albert Willem Hoeth (1786-1819) het wapen zonder de Friese adelaar (ongedeeld) en met in a een schaap in plaats van een paard (familiepapieren Meurs, 1924 bezit van Jkvr. W. Feith, ’s-Gravenhage, aldus CBG coll. Muschart 9R).
De adelaar en het paard werden in de loop van de negentiende eeuw vaste onderdelen. Dit blijkt onder andere uit het wapenbord in de regentenkamer van het Poptagasthuis te Marssum. Daarop zijn de wapens afgebeeld van Mr. Coenraad Willem Antoni Buma (IXd, 1837-1888) en Mr. Wibo Bernhardus Buma (Xe, 1861-1945), respectievelijk in 1876 en 1888 regenten aldaar (De Navorscher 1925, p. 288). Incidenteel werd ter toepassing van de heraldische kleurregel de boom in a als van goud afgebeeld, maar dit is geen gebruik geworden (A.A. Vorsterman van Oijen, Stam- en Wapenboek van aanzienlijke Nederlandsche Familiën met genealogische en heraldische aantekeningen I (Groningen 1885), pl. 16).
Wapen Hopperus Buma. Gevierendeeld: I en IV het wapen Buma; II en III in groen een pelikaan, haar jongen voedend in het nest, alles goud (Hopperus). Twee helmen: 1e helm als bij Buma, 2e helm de pelikaan van het schild. Dekkleden: groen, gevoerd van goud. Wapenspreuk: Nil desperandum (Wanhoop nooit).
De voorloper van dit wapen werd in gebruik genomen door Bernhardus Hopperus Buma (IXa, 1826-1892), nadat hij bij KB (3 nov. 1867, nr. 14) zijn tweede voornaam mocht toevoegen aan zijn achternaam. Op zijn portret, omstreeks 1865 geschilderd door J.J.G. van Wicheren (particuliere coll.), is het wapen Hopperus met de pelikaan, afkomstig uit een voormoederlijke lijn, in de linkerschildhelft van het wapen Buma in kwartier a verwerkt (CBG, coll. Muschart 59D). Zijn zoon Wiardus Willem Hopperus Buma (Xa, 1865-1934) heeft de onderdelen Buma en Hopperus in een vierendeling gecombineerd en is dit wapen gaan voeren met wapenspreuk, blijkens een in zijn opdracht vervaardigd gebrandschilderd raam (in familiebezit).
Genealogisch en historisch
Biografisch
Biografisch portaal
Zoek op 'Buma' op de website van het Biografisch Portaal van Nederland.
N.B. De aldaar vermelde personen kunnen ook telgen van gelijknamige, niet-verwante families betreffen.
Voor de Wikipedia pagina over het geslacht Buma klik hier.
Familiestichting Buma, opgericht in 1981
Archief familie Buma in Tresoar, Leeuwarden (toegang 343)
Zie voor meer informatie over de naam Buma de Nederlandse Familienamenbank.
N.B. De informatie aldaar kan ook een gelijknamige, niet-verwante familie (of families) betreffen.
redactie@blauweboekje.nl
06-82169013